Brunei & Kota Kinabalu: Moskeeën en leren duiken

Zo ik loop erg achter want m'n laatste verslag ging over Mulu terwijl ik ondertussen Sabah al heb gehad met Noah en we vanavond naar Jakarta vliegen. Over 10 dagen zit ik alweer in het vliegtuig naar huis...

Maargoed na Mulu NP ben ik teruggevlogen naar Miri en heb ik dezelfde dag nog de bus gepakt naar Bandar Seri Begawan, de hoofdstad van Brunei.
Hier was het de bedoeling om een nachtje in een hostel te gaan slapen en de dag erna in een hotel(met zwembad) nadat ik Noah van het vliegveld had gehaald. Toen ik aankwam bij het hostel was de receptie onbemand en leek het gebouw wel uitgestorven. Na een half uurtje te hebben rondgelopen en gewacht was ik het zat. Ik ben alsnog naar het hotel gelopen om daar een nachtje eerder in te checken, een klein deukje in m'n budget maar oke.
De volgende dag een beetje uitgeslapen want Noah komt pas om 15u30 aan en wil daarvoor alleen m'n vuile was wegbrengen en naar de kapper. De laundry service in Brunei is superduur en ik heb nog schone kleding dus ik besluit het uit te stellen tot Kota Kinabalu. Ik loop daarna de eerste de beste kapper in die ik tegenkom en loop regelrecht een kapsalon binnen die niet zou misstaan in een van de betere Bollywoodfilms, het blijkt een Pakistaanse herenkapper te zijn, vandaar. Ik heb m'n zij- en achterkant graag opgeschoren met de tondeuse maar dat begrijpen ze niet of daar doen ze hier niet aan dus blijft het(voor mijn doen) aan de lange kant maar ik kan er weer even tegenaan. Op het moment dat hij het oude laken(kapmantel) wegtrekt en ik denk dat ik klaar ben klapt de reugsteun ineens naar de horizontale stand en ik schrik me kapot. Ik vraag me af wat dit nou weer is maar al snel wordt m'n gezicht vakkundig ingezeept en ik word geschoren, lekker ouderwets met het mes. Als dat gebeurd is wordt me nog een hoofdmassage aangeboden wat ik vriendelijk weiger. "Die scheerbeurt zijn wel genoeg extra kosten, vriend" denk ik bij mezelf, totdat ik slechts B$ 5 hoef te betalen(2,5 euro). Daarna ga ik Noah ophalen van de airport, ik heb zelfs zo'n airport-ophaalbordje voor hem gemaakt :), en nadat we zijn spullen gedropt hebben duiken we het zwembad in. Daarna gaan we eten, het is erg gezellig op straat want de sultan was 2 weken eerder jarig en daarom is Brunei versierd en zijn er extra festiviteiten overal, 4 weken lang.
De dag erna lopen we 's ochtends de Lonely Planet Walking Tour wat niet veel is, want BSB is niet zo groot. Het meest indrukwekkende was de Sultan Omar Ali Saifuddin Moskee en het Royal Regalia Museum. Dat musuem gaat over de voorgangers van de sultan, zijn jeugd, zijn kroning en de overige 95% van het museum bestaat uit geschenken van staatshoofden door de jaren heen. Veel goud/zilver/parelmoer wat vrij snel begint te vervelen. BSB kent wel weinig schaduw dus midden op de dag wordt je levend gebakken als je over straat gaat, gelukkig hebben we een zwembad!

Daarna gaan we door naar Kota Kinabalu, 9u in de bus. Door Brunei's vreemde landgrenzen gaan we 4x een grens over en moeten we dus 8x in/uitstappen bij douanes om ons paspoort te controleren. Brunei - Sarawak, Sarawak - Brunei, Brunei - Sarawak, Sarawak - Sabah. Aparte ervaring maar wel grappig.

In Kota Kinabalu(KK) is Maud dan ook nog en al vrij snel drinken we met z'n 3en een biertje en eten we wat. We besluiten de volgende dag naar de Tip of Borneo te gaan, het noordelijkste puntje. Na ruim 2 uur rijden zijn we er en het is op zich niet veel bijzonders, een landmark, mooi uitzicht en de kennis dat je op het noordelijkste puntje van Borneo bent geweest. Op de terugweg willen we langsgaan bij een nederzetting waar iedereen gongs maakt, bij een Rungus Longhouse en bij een Bee/Honey Farm. Als het goed is liggen die op de terugweg niet ver van elkaar af. We komen een Bee Farm tegen maar daar is feitelijk niks. We rijden door maar komen vervolgens geen gongdorpje/Rungus longhouse tegen. Na enige omwegen besluiten we het maar op te geven en naar KK terug te rijden en ineens komen we de gong-nederzetting tegen. Daar ff een rondje gelopen en bij navraag blijkt de longhouse een stukje terug te zijn. Ook daar gaan we kijken, na wat off-road-driving, en het is interessant om te zien maar het echte hoogtepunt is de oude aardewerken Bols-jeneverfles die daar hangt tussen de traditionele muurversieringen. Beide stops zijn wel interessant om ff langs te gaan als je er toch bent maar geen toeristische highlights. We komen de echte Bee Farm ook nog tegen maar daar hebben we geen zin meer in.
De volgende dag in KK doen we niet veel, we struinen over de zondagmarkt en door de shopping malls en gaan naar de film(RM 9 per kaartje :p). Die maandagochtend gaat Maud door naar Sarawak en wij liggen voor op schema en hebben dus eigenlijk wat dagen te vullen in KK. Ik heb tot nu toe veel goede verhalen gehoord van mensen die hun PADI Open Water duikbrevet gehaald hebben op hun reis door Azie en duiken helemaal geweldig vinden. Ik wil het graag halen en Noah ziet er ook wel wat in. We lopen wat verschillende duikscholen af en besluiten bij Diverse Borneo in 3 dagen ons duikbrevet te gaan halen. De volgende ochtend begint om 9u onze dag theorie. De schoolbanken in, op vakantie, heerlijk. De hele dag instructieDVD's bekijken, het boek bestuderen en we krijgen zelfs huiswerk mee wat we 's avonds bij de Starbucks met een kop koffie doornemen. Dag 2 begint met "confined water dives" wat eigenlijk de theorie onder water in praktijk brengen is in ondiep water. We maken ook 2 echte dives maar ik heb problemen met het equalizen van m'n oren onder water dus we kunnen die dag slechts tot zo'n 8 meter diep gaan. Terug in de haven haal ik Clarinase bij de apotheek wat tegen gezwollen holtes e.d. moet helpen en het equalizen makkelijk moet maken. Dag 3 maken we 3 dives tussen de 14m en 18m diep en het equalizen gaat stukken beter, onze instructeur Ahmad zegt dat het vaak beter gaat naar mate je het wat meer gewend raakt te doen maar de Clarinase zal ook wel helpen. We zien tijdens die dives heel veel koraal en vissen met als hoogtepunt een zeeschildpad waar we heel dichtbij kunnen komen bij onze laatste dive. Na een theoretisch "eindexamen" wat we allebei glansrijk doorstaan hebben we na 3 dagen studeren en oefenen ons PADI Open Water Diving Certificate. We zijn allebei superblij en eigenlijk door de 5 dives ook al gelijk verslaafd aan duiken. We vieren het 's avonds met een paar biertjes tijdens het eten.

We gaan nog naar Semporna waar 's werelds beste duikplek in de buurt ligt, het eiland Sipadan. Misschien kunnen we daar gaan duiken, of in ieder geval daar in die regio want het schijnt in die omgeving sowieso heel mooi te zijn. Maar eerst nog naar Mt. Kinabalu NP.

Daar schrijf ik allemaal volgende keer wel over.

Groetjes,

Ruben.