Downhill Mountainbiken in Chiang Mai

Zoo Mensen!

Het is alweer een tijdje geleden dat ik hier iets op heb gezet en jullie moeten wel denken “Die Ruben die moet zich wel kapot werken!”.
Natuurlijk waar maar ik doe ik genoeg leuke dingen, maar na een dag werken heb ik vaak geen zin meer om ook nog eens in de spreekwoordelijke pen te klimmen.
Ik ben echter enige weken geleden een paar daagjes in Chiang Mai geweest in het noorden van Thailand. Er is daar heel veel te doen en heel veel mensen gaan er vooral naartoe voor de jungletrekkings in de mooie Thaise natuur. Ik had echter geen weken de tijd en ik heb m'n fair share van jungletoers vorig jaar op Borneo gehad dus dat heb ik gelaten voor wat het is.
Ik had besloten om de nachttrein te pakken, hier kan je een slaapbank boeken wat me uiteindelijk erg goed bevallen is als manier van reizen. Het ging natuurlijk wel lekker Thais m.a.w. ik had voordat we uberhaupt van het station weg waren al een uur vertraging doordat mijn wagon het niet deedal heb ik geen idee wat er precies mis was anders had ik natuurlijk even meegholpen om het klusje te klaren.
Het reizen met deze slaaptreinen was erg relaxed, eerst zit je gewoon op een normale bank en na enige tijd rijden komt er een mannetje die wat dingen uit elkaar schuift/in elkaar klapt en dan heb je ineens een soort stapelbed. De hele nacht liep er politie rond in de trein als bewaking, het nieuws dat ik meereisde was me blijkbaar vooruit gesneld, en laat in de volgende ochtend kwam ik aan op het station van Chiang Mai met slechts 3 uurtjes vertraging.
Snel in een rode pick-up-truck-taxi gestapt richting een hostel, ik had niks geboekt(het is low season hier) maar wel enkele adresjes opgeschreven waar ik wel wilde overnachten. Dat ging allemaal erg voorspoedig dus binnen no-time had ik geluncht en een rondje door de buurt gelopen.
Omdat ik een Non-Immigrant Education Visa heb moet ik elke 90 dagen even de grens over(ook al is hij een jaar geldig) voor een nieuw stempeltje dus gelijk maar een visa-run voor de volgende dag geregeld naar de grens van Myanmar. Ondertussen was ik 2 Nlse kerels tegengekomen, Arie en Thomas, die lang in Australie waren geweest en nu nog een paar weekjes Thailand deden voor ze weer naar NL terug moesten. Samen met hen en een Nlse meid, Sandra, 's avonds naar een Muay Thai avond geweest. Er waren zo'n 8 wedstrijden die opbouwden qua leeftijd. De eerste wedstrijd waren echt 2 jongetjes van 8 jaar ofzo die fel op elkaar ingingen maar qua wedstrijd/techniek niet zo interessant want er was vooral veel 'clinging'. Ook een pot waar 2 meisjes tegen elkaar gingen en dat ging toch ook aardig hard maar het ruigste, op het hoofd gevecht na, was misschien wel de knockout van een 13-jarig jongetje door een ander jongetje met een kidney kick. Je hoorde echt een best harde *KLAP* en toen bleef dat ventje nog een 1,5 seconde staan voor hij nokkie tegen de vloer ging. Het hoofdgevecht was een Amerikaanse vechter tegen een Thai, qua gevecht interessant maar de Amerikaan won terwijl ik op de Thai had gewed dus daar ging weer 100 baht.
De dag erna dus de visa-run, niet heel interessant, 4u heen, de grens over en weer 4u terug, wel mooi landschap(platteland) gezien maar ja vanuit een busje dus dat telt niet.
'S avonds naar de night market geweest maar niks gekocht, ik had het idee dat ik de dingen die ik wilde hebben in Bangkok voor een betere prijs kon krijgen.
Toen de laatste dag waar ik de dag ervoor voor had geregeld dat ik ging downhill mountainbiken.
Hoewel ik het nog nooit gedaan had had ik wel voor een intermediate parcours gekozen in plaats van een beginners parcours, ik heb in m'n leven vaak genoeg op een fiets gezeten en het moet wel een uitdaging blijven was de gedachte. Het was een parcours van 35 km wat over 4 uur afgelegd werd, 70% downhill en 30% cross country. Met de pick-up werden we de berg op gereden en ik vond de weg af en toe al angstwekkend steil en ik begon me wel een beetje zorgen te maken maar ik bleek niet de enige first-timer te zijn, wat me eigenlijk niet echt geruststelde. Na de fietsen afgesteld te hebben qua hoogte en een klein testsukje gereden te hebben kreeg ik er wel vertrouwen in en ging ik natuurlijk steeds harder naar beneden. Een paar mensen in m'n groepje hadden er wat meer moeite mee dus op een gegeven moment ben ik gewoon voorop gegaan en ben ik af en toe gestopt op splitsingen/mooie uitkijkpunten totdat de gids en de rest er weer was. Ook ben ik voor gegaan omdat ik een keer of twee over m'n stuur heb moeten springen omdat iemand voor me op rare momenten rare manouevres deed of zonder veel aanleiding vol in de remmen ging en ik dus ook vol in de remmen moest en moest uitwijken wat erg lastig kan zijn op een downhill bospaadje van een halve meter breed.
Ik ben er gelukkig zonder kleerscheuren van afgekomen en vond het eigenlijk wel heel erg vet, sowieso het hoogtepunt aan mijn Chiang Mai tripje.
Bij terugkomst even snel gedoucht, spullen gepakt, uitgecheckt en weer terug in de slaaptrein naar Bangkok.
Zeker geen lange trip maar genoeg om een indruk te hebben.

Verder gaat alles hier prima en kunnen jullie sneller dan nu weer een nieuwe verhaaltje verwachten.

Toedeloe!